jueves, 29 de octubre de 2015

O Samaín Na Escola Outubro 2015

Ola somos Sabela, Angélica, Noelia e Nardos. Hoxe imos contarvos como foi o Samaín este ano na escola.
Toda a semana estivemos cos preparativos e comezamos nas clases de Plástica, inventando e realizando distintas figuras de monstruos con cartón reciclado e outras cousas...
Logo con todo iso e máis cousas decoramos os corredores da escola!
Que bonitos estaban e como destacaban as cabazas!
Tamén as pantasmas, os morcegos e outra bichería.
Tamén durante a semana fomos baixando por niveis ata a biblioteca onde asistimos a diversas lecturas, proxeccións e mesmo representacións de terroríficas historias de medo!!!
E fixádevos na ambientación da biblioteca. Daba medo entrar alí....
 E hoxe foi xa o día da celebración. Pudemos asistir ás clases disfrazados de personaxes medoñentos.
Era guai poder traballar así vestidos!! Todos o pasamos moi ben e divertímonos moito.
Por todo isto foi un samaín excepcional.
Sabela Lorenzo Figueroa, Nardos Dueñas Ramallo, Noelia Blanco Obelleiro, e Angélica Vadás Cimadevila 5º A

viernes, 23 de octubre de 2015

As Nosas Persoas Favoritas

O Meu Pai
O meu pai ten a pel clara, o cabelo curto e negro e ollos verdes e pequenos debaixo dunhas cellas ben poboadas.
Gústalle vestir deportivamente e os fines de semana con camisa e xersei de pico. 
Tamén lle gusta moito facer deporte, ler libros e fuchicar no ordenador e no móbil.  
Gústalle  levar pulseiras de coiro, é un obsesionado da orde e da limpeza e encántalle facer receitas de cociña comigo.
Non para nin un momento, só quere andar, andar e andar.
Unha curiosidade do meu pai é que ten unha focha no queixo.
A comida favorita do meu pai son as verduriñas á prancha e o polo ao forno.
O meu pai é o mellor do mundo enteiro!
Noelia Blanco Obelleiro 5º A

A Miña Gran Tía
A miña tía chámase Vanessa.
Ela é moi alta, ten os ollos morenos e a pel clariña.
O seu pelo moreno é moi longo.
Vanessa é  moi simpática, responsable, seria e un pouco esixente.
Gústalle moito, moitísimo saír de paseo e facer deporte.
A súa comida favorita son as patacas con piña que é un prato típico canario. Por iso lle gusta, porque ela é canaria.
A súa peli favorita é “Os intocables” e o seu libro favorito é “O monxe que vendeu o seu Ferrari”.
Lucía Sánchez Guerra 5º A

¿Como É O Meu Amigo Juanjo?
O meu amigo Juanjo ten 10 anos. É de altura media, delgado e con pelo castaño.
Ten o corpo pequeno, pero de pernas longas.
Gústalle moito o fútbol, é forte, divertido e guapo.               
Espero que sigamos sendo amigos porque penso que esa amizade é valiosísima.
Daniel Rodríguez García 5º A

Como É A Miña Amiga Noelia?  
Noelia é unha nena alta, delgada, de pelo medio e louro.
Ten os ollos marróns e un bonito sorriso.
Leva  sempre  unha roupa  moi bonita: saias, vestidos, pantalóns.... e usa calzado  elegante.
Ten unha voz moi  bonita e é moi simpática e expresiva.
Canta, baila, e é moi creativa.
Sempre está mercando e contándome moitas cousas moi bonitas. 
Sen dúbida ela é a amiga perfecta!
Nardos Dueñas Ramallo 5º A


O Meu Irmán
O meu irmán chámase David, Ten 6 anos, o pelo crecho e louro e é baixo e fraco.
Practica kick boxing e gústalle xogar ao fútbol e tamén co móbil.
A David pola contra, non lle gusta ler, e aínda  menos facer os deberes.  Tampouco lle gusta nada ir ao dentista.
El ten un barco de xoguete moi bonito e moitos Lego cos que inventa unhas cousas moi chulas! 
Encántalle facer pinchacarneiros aínda que ás veces levántase co pé esquerdo.
Iván López Rey 5º A

A Miña Nai É...
A miña nai é a mellor do mundo.
É alta e delgada, ten o pelo louro e ollos grandes e de cor castaño.
Tamén é moi boa e graciosa.
Sempre está cun sorriso na cara pois é moi alegre e divertida.
Gústalle moito ir á praia e sempre intenta estar o maior tempo posible comigo e cos meus irmáns.
A min, o que máis me gusta facer coa miña nai é cando estamos as dúas soas e podemos falar dos nosas cousas.
Así é a miña nai!!!!
Lucía Barreiro Lema 5º A

O Meu Padriño
O meu padriño chámase Guiller, ten 36 anos, pelo castaño, ollos azuis, boca grande e dentes brancos.
Vive en Múnic, está casado e aínda non ten fillos.
É alto e forte, ten a pel moi branca e as pernas cheas de pelo. 
Nos seus pés, moi grandes, ten as uñas todas escalazadas porque xoga cos zapatos inadecuados ao fútbol, deporte que lle gusta moito.
Tamén lle gusta xogar cos nenos xa que é moi meniñeiro, disfruta moito xogando con nós!
Brais García Alonso 5º A


 
Descrición de Iara
A miña irmá chámase Iara, ten 5 anos e o seu pelo é marrón e longo.
Eu penso que ela é moi bruta porque se alporiza con facilidade, como por exemplo cando quere o mando da televisión...
Iara naceu o 15 de outubro de 2010 e gústalle moito o baile e as princesas.
A súa cor favorita é o rosa, encántalle o rosa! Ela teno todo, tooooodo rosa.
Brais García Mejuto 5º A


Como é Uxío
Uxío fisicamente é moi alto, ten 10 anos, ollos marróns e pelo rubio.
É moi forte de corazón porque aínda que o insulten, el segue ao seu.
Encántalle xogar aos playmobils e xogar cos curmáns tamén.
El mais eu estamos no mesmo curso e encántalle preguntarme cousas...  Buuuuuuuuf, que pesado!
Pero quéroo moito. Ah! non lle gusta nada ver a tele pero encáaaaantalle xogar ao balonmán.
O MEU CURMÁN É COMA UN IRMÁN PARA MIN! 
 Amelia García García 5ºA

miércoles, 14 de octubre de 2015

Escritores en Primera Persona

Cómo Se Formó El Trío Calavera                     
Era un día tranquilo hasta que llegaron catorce motoristas fantasma.
La gente empezó a irse hasta que sólo quedamos Daniel y yo.
-¿Nos escapamos en mi moto? – Le dije.
-Sabes donde estamos?
- No tengo ni la menor idea. 
 En ese momento apareció un motorista perdido. 
- ¿Hola cómo os llamais?
-  Me llamo Iván – contesté- y él es mi amigo Daniel.
-¿Sabes dónde estamos?- Le preguntó Daniel.
- No tengo ni idea. Ah, por cierto, me llamo Kique. ¿Nos vamos todos a la montaña Calavera? Nos propuso.                     
- Vale, contestamos los dos.
- ¡Pero sólo si nos llamamos El Trío Calavera! Añadí yo.
- ¡Vale! Aceptó kique- ¡Os echo una carrera!
Y así fue el comienzo del Trío Calavera que aún hoy sigue con sus andanzas por el mundo adelante.
Iván López Rey 5º A

Un Día Especial
Esta mañana, al levantarme, supe que hoy iba a ser un día especial.
Todos en casa estábamos emocionados y ultimando los preparativos para... ¡La fiesta sorpesa a mi abuela!
¡¡¡Cumple 70 años y tenemos que celebrarlo por todo lo alto!
Avisamos a toda la familia y a sus mejores amigos.
Todo está preparado, hoy es el gran día.
Nos hemos ido todos a la aldea, allí colocamos todos los adornos que pudimos y la esperamos.
Cuando llegó, yo, como la nieta mas joven, la recibí con un gran ramo de rosas.
¡Cómo lloraba! ¡No se lo podía creer!
No paraba de darme besos y abrazos. Estaba tan contenta y emocionada…Y yo también.
¡Qué gran día he pasado!
Sabela Lorenzo Figueroa 5º A

El Día Más Raro De Mi Vida
Una mañana cuando me desperté vi a mi madre con tres ojos.
A  los ojos no les dí importancia, a lo que sí le dí fue a sus piernas: ¡eran seis y azules!
Cuando me fui al colegio vi a todos igualito que ella, pero algunos con tres ojos y otros con uno.
Ya en el cole no nos ponian deberes, sino que podíamos jugar todo el tiempo.
Yo voy y le pregunto al profe:
- ¿Por qué no nos pones deberes?
Y él respondió:
- ¡Porque nunca los he puesto, y porque me lo diga un niño no los voy a poner ahora!
De vuelta  a casa, por el camino oía unos ruidos que decían:
- ¡Despierta! ¡Despierta!...
Y yo daba vueltas, muuuuuchas vueltas ...
De repente me desperté y...
¡¡¡¡Todo había sido un sueño!!!!
Angélica Badás Cimadevila  5ºA

Mi Sueño Más Raro
Un día iba paseando por la calle, me tropecé y me di contra una farola. Me  golpeé la cabeza y me quedé inconsciente.
Cuando me desperté estaba en un cementerio antiguo. Eché a correr para encontrar la salida.
Cuando logré salir del cementerio me encontré frente a las puertas de una gran muralla. Golpeé con todas mis fuerzas el portón. Desde lo alto un vigilante asomó la cabeza y le dije:
- Quiero hablar con el rey.
El soldado me dejó pasar sin preguntarme nada. Cuando entré empezaron a caer flechas y otro soldado que estaba escondido gritó:
-  ¡Nos atacan!  
Una flecha me dio a mí.
En ese momento me desperté.
Estaba en un hospital y me di cuenta de que todo  había sido un sueño.
Xermán González Rivas 5º A

El Arco Iris
Un día muy lejano, en una ciudad romana, salí de mi casa.
Salí a jugar con mis amigos, pero de repente vi unas rayas de colores con forma de arco que cruzaban el cielo. 
Siendo todavía una niña me asusté y grité.
Acto seguido llegó el jefe de la ciudad y dijo: 
-Todos detrás de mí. Voy a inspeccionar.
Despues de un rato mirando dijo:
-Han sido los dioses. Quieren enviarnos esta mezcla de colores en son de paz.
Y una mujer preguntó:
-  ¿Pero qué es lo que nos han hecho?
El jefe se quedó pensativo hasta que de una choza salió El  Mago del que se dice que sabe todo de todo y habló:
-Yo  sé qué es lo que ha pasado: ¿Os acordáis de la lluvia tremenda que nos cayó ayer?
Todos asentimos con la cabeza.
-  Pues es por éso por lo que se quieren disculpar. 
Y todos le dimos la razón.
Pasado un rato decidimos ponerle un nombre y le pusimos Arco Iris, y es porque El Mago se llamaba Iris y la mezcla de colores tenia forma de arco.
Y así le quedó el nombre por mucho tiempo.
Lucía Barreiro Lema 5º A